Τόμσον, Τζέιμς

(Thomson, Γλασκόβη 1834 – Λονδίνο 1882). Σκοτσέζος ποιητής. Γιος καθαρίστριας, που πέθανε όταν ο ίδιος ήταν ακόμη παιδί, και μέθυσου πατέρα, ο Τ. ήταν ως επί το πλείστον αυτοδίδακτος. Διετέλεσε διευθυντής σχολείου στην Ιρλανδία, όπου γνώρισε τον Τζ. Μπράντλαφ, και αργότερα συνεργάστηκε ως δημοσιογράφος στο περιοδικό Εθνικός μεταρρυθμιστής παρουσιάζοντας πολεμικά άρθρα, κριτικές μελέτες και ποιήματα. Καθιερώθηκε ως συγγραφέας με τα πρώτα του ποιητικά έργα Κυριακή στο Χάμστεντ (1863) και Κυριακή στο ποτάμι (1869), τα οποία διαφέρουν υπερβολικά από το αριστουργηματικό ποίημα Η πόλη της απαίσιας νύχτας, που δημοσίευσε το 1874 στο ίδιο περιοδικό· πρόκειται για εντελώς πεσιμιστικό έργο –η απαισιοδοξία εξάλλου ήταν το κυριότερο γνώρισμα του δημιουργού του–, αφιερωμένο στον Τζ. Λεοπάρντι. Συνδέθηκε φιλικά και με τον Μπ. Ντόμπελ, ο οποίος μάλιστα τον βοήθησε στην έκδοση του πρώτου τόμου του Η πόλη της απαίσιας νύχτας και άλλα ποιήματα (1880). Τότε εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου κυκλοφόρησε την Ιστορία του Βαίην και άλλα ποιήματα (1881), Μελέτες και φαντασίες (1881) και Αϋπνία (1882), έργα στα οποία κυριαρχεί η απελπισία της ζωής. Θερμός θαυμαστής των Σέλεϊ, Νοβάλις και Λεοπάρντι, ο Τ. κυκλοφόρησε πολλά από τα συγγράμματά του με τα αρχικά Μπ. Β. (B.V.) του ψευδώνυμου Μπίσε Βανόλις. Μετά τον θάνατό του δόθηκαν στην κυκλοφορία πολλά δικά του έργα, όπως τα: Φωνή από τον Νείλο και άλλα ποιήματα (1884), Σάτιρες και ανοσιότητες (1884), Ποιήματα, δοκίμια και αποσπάσματα (1892), Τζιάκομο Λεοπάρντι, Δοκίμια, διάλογοι και σκέψεις, μεταφρασμένα από τον Τζ. Τ. κ.ά. Στην ποίηση του Τ. κυριαρχεί η βαθιά μελαγχολία και ο σκεπτικισμός. 0 Σκοτσέζος ποιητής Τζείημς Τόμσον.